Dün selâm veriyordu bugün selâsı okundu, 
Onda gördüm kendimi kalbime çok dokundu.  

Demek ki insan fâni her doğan ölür elbet, 
Doğum muştu olurken ölüme niçin hayret. 

Elbette gidilecek dönüşü olmayan yol, 
Eğer vâde dolmuşsa, mâni olmaz hiçbir kol. 

Kollar böğründe kalır son nefes tükenince, 
Bir tek can yok bedende, her şey yerli yerince. 

Hazırlıklı olmak gerek ölüm her an başımızda, 
Hangi saat, hangi gün ve de kaç yaşımızda. 

Doldurmak lazım kabı, ibadetle tâatla, 
Ağlayıp yanmayalım son dakika feryatla. 

Kimse duymaz feryadı hiç kimseden yok fayda, 
Eğer ne işlemişsen ancak o girer kayda.