Düşmüşüm bir kere keder yurduna
Dert ile yaşarım koyun koyuna
Dermana dolanma boşu boşuna
Nazına kanmışım şair olmuşum

Söz senden bahsetse şirin anzer bal
Sensiz söylenense kuru kıylukal
Nazarın kimini eylemiş abdal
Saza bağlanmışım sair olmuşum

Kimisi ateşe hemen tutulur
Kimisi ıslaktır hep unutulur
Dumansız ateşte bin umut olur
Közüne yanmışım mahir olmuşum

Sakladım toprakta ektiklerimi
Kimseye demedim çektiklerimi
Bir yakarış ile dediklerimi
Yüzüne bakmışım zahir olmuşum

Sen bakınca herşey baktı yüzüme
Göründü hakikat bir an gözüme
Bir fecir ışığı çaktı özüme
Cüzüne akmışım kahir olmuşum

Bilmeyen konuştu bakma lafına
İnsanların dikkat et en safına
Düşme düşmüşlerin bir tarafına
Namahreme sanki zehir olmuşum

Ben efendim derim Ulu Şahıma
Feryadım niyazım Padişahıma
Cevap vermiş şükür son eyvahıma
Akıyorum coşkun nehir olmuşum

Bir şey dedim artık her şeye hürüm
Sana bağlanınca şimdi özgürüm
Kim ne derse desin böyle yürürüm
Yalnız sana köle esir olmuşum

Güfteler dizilsin beste yapılsın
Cümle mısra cemaline kapılsın
Yürek aşkın ile dolsun çarpılsın
Şiir ne ki ben medcezir olmuşum