Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Mü’minûn Suresi 104-111. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:

104 . Ateş onların yüzlerini yalar ve onlar orada (dudakları ateşten büzülerek) dişleri sırıtmış bir hâldedirler.

105 . (Allah onlara buyurur ki:) “Âyetlerim size okunuyordu da (siz) onları yalanlıyordunuz değil mi?”

106 . (Onlar şöyle) derler: “Rabbimiz! Bedbahtlığımız bize gālib geldi de dalâlete düşenler topluluğu olduk.”

107 . “Rabbimiz! Bizi buradan çıkar; artık bir daha (küfre) dönersek, o takdirde gerçekten (kendi nefsimize) zulmeden kimseler oluruz.”

108 . (Allah onlara) buyurur ki: “(Yıkılıp gidin!) Kesin orada sesinizi! Bana konuşmayın!”

109 . “Çünki kullarımdan bir zümre vardı ki: ‘Rabbimiz! (Biz) îmân ettik; artık bizi bağışla; bize merhamet buyur; sen merhametlilerin en hayırlısısın!’ diyorlardı.”

110 . “Hâlbuki (siz) onları eğlence edindiniz; tâ ki (onlar ile alay etmeniz) size beni anmayı unutturdu ve (siz) onlara gülüyordunuz.”

111 . “Şübhesiz ki ben, sabretmelerine karşılık bugün onları mükâfâtlandırdım; gerçekten kurtuluşa erenler, ancak onlardır!”