RİSALEHABER

Risale-i Nur Külliyatından Tarihçe-i Hayat'a önsöz yazan büyük alim Ali Ulvi Kurucu dedesinin abdest alışını büyük bir hayranlıkla anlatır. Dedesi Hacı Veyis Efendi Osmanlı medreselerinde yetişmiş, başta Arapça olmak üzere İslâmî ilimleri tahsil etmiş, elli sene maaşsız imamlık yapmış bir isimdir.

İşte Ali Ulvi Kurucu'nun anlattığı abdest hatırası:

“O abdest alırken ben de kendisine dersim olan sarf nahiv kitaplarını okurdum. Abdest alırken çok dikkat ederdi. Sorardım: “Dede sizin abdestiniz bizimkinden çok farklı oluyor; siz abdesti çok uzun alıyorsunuz. Niye böyle oluyor?” Bunun üzerine şöyle derdi: “Oğlum ben abdest suyunu semadan inen manevi bir bulut olarak kabul ederim. Semalardan bir manevi bulut geliyor, günahlarımızı yıkıyor…” Onun bu cevabını işitmek için bu suali defalarca sorardım. 

"Abdest aldıktan sonra havlu tutardım, havluya elini yüzünü silerken son derece ferahlar, şehadet getirerek şöyle derdi: “Rabbim ne güzelsin, sana kul olmak ne güzel bir şey… Mü'min kullarına farz kıldığın vecibelerin her biri birer bahar, her biri birer kâr, her biri birer vakar…” 

"Bunları söyleye söyleye abdestten namaza geçerdi. Kendisini namazın huşûuna hazırlardı. Kur'an-ı Kerim'de ve hadis-i şeriflerde rastladığım namazda huşûu dedemde gördüm. Şu kanaatteyim ki, namaz kılarken veya kıldırırken evin veya caminin bir tarafı yıkılsa haberi olmazdı. 

"Misvaksız abdest aldığını görmedim. Efendimiz'in “eğer ümmetime güç gelmeyeceğini bilsem, her namazda misvak kullanılmasını emrederdim” (Nesâi, Taharet 6) hadisini naklederdi. “Kur'an-ı Kerim çıkacak ağzın temiz olması gerekir” derdi. Yatmadan önce ve sabahleyin kalkar kalkmaz dişlerini misvaklardı. Yetmişbeş yaşında vefat ettiği sırada bütün dişleri tamam ve sağlamdı.” ((A. Ulvi Kurucu, Hatıralar c. 1, s.107