Zorbalıkla yürüse işler bir cemiyette.
Hak, hukuk ve adalet, kaybolur her hizmette.

Hükümet göz yumarsa, zorla yürüse işler.
Hayra alamet olmaz, inanın bu gidişler.

Korku, tehdit, şantajla iş görürse bir güruh,
İzin verse hükümet, sadece kalır bir ruh.

Ayyaşlar, ahlaksızlar mesken tutsa bir yeri.
Hükümet düzen verir, bundan duramaz geri.

Koca bir şehrin hakkı bulunursa bir yerde.
Çapulcular olamaz, umumi hakka perde

Hep tahakküm etmeye alışmış bir zümre var.
Onların nazarında bu millet yalnız pazar.

Alır, satar, sömürür; işine gelse döver.
Utanmaz; tarihine ve ecdadına söver.

Ellerinden kayınca bu çok karlı sömürü.
Artık satamayınca elmas diye kömürü.

Eski cazibesini kaybetse rant ve faiz.
Onlara her yol meşru, her türlü fitne caiz.

Taksim, Kızılay, Konak; olur oyun sahası.
Oyuncular bulunur. Bu imtihan dünyası.

Küfrü, zulmü ve fıskı terviçte ruh-u habis.
Gençlerin ve milletin kalbini eder telvis.

Etrafında hep bulur, destek veren bir zümre.
Her bahaneyle karşı çıkar İlahi emre.

Rabbin emrine uyan, nazarlarında düşman.
Tesettürlü görseler, habis ruh eder isyan.

Millet bir zarar görse açılır iştahları.
Düşünmezler hak, hukuk; haşre kalan ahları.

Banka ve kasaları yeter ki dolup taşsın.
Kan gövdeyi götürsün, herkes her gün savaşsın.

Öfke ve husumetle saldırırlar polise.
Belli bu bir tezgâhtır, verilmiştir servise.

Tüm hak sahiplerine hakları verilmeli.
Adalet çiçekleri sabırla derilmeli.

Her fert razı olmalı, adaletten payına.
Güven ile bakmalı adalet sarayına.

Daim adil tartmalı, adalet terazisi.
Tüm milletin olmalı park ve Taksim gezisi.

Cemiyette tüm fertler hakkına olsun razı.
Tam adalet olmalı, halkın ortak niyazı.