Kıt’a

O ne kudsî, ne mübârek aydır:
Arıtır kalbleri kirden, ramazan!
Gafletinden uyarır bir çoğunun
Sarsarak nefsini, birden, ramazan...

Nazm

Fütûr etme “Elhamdülillâh” demekden,
Nasıl hiç bıkılmazsa ekmek – yemekden!
Şükürdür vazîfen, unutdun mu nefsim?
Bak, öğren şu taşdan, ağaçdan, böcekden!

Tuyuğ

Aklı gözlerden ibâret kimseler
Her ne var, hep maddeden isterseler,
Ma’nevî işlerde kördür gözleri;
Bunların efkârı olmaz mu’teber...

Rubâî

Yok nokta kadar, belki de, dünyâda yerin.
Cirmin kadar ancak olacakdır değerin.
“Sonsuzda bir iz kalmalı benden.” dersen,
Bâkî’ye yönel; sonsuz olur her eserin...