Kastamonu'da düzenlenen "Anadolu Ağabeyleri" panelinin ardından Kastamonu Bedii Eğitim Kültür Vakfı Mütevelli Üyesi Orhan Salcı bir yazı kaleme aldı. Salcı yazısında hem teşekkür etti, hem özeleştiride bulundu hem de geleceğe dair umutlarını aktardı:

 

 

“Dünyayı Aydınlatan Anadolu Ağabeyleri” panellerinin 17.si, geçtiğimiz cumartesi günü, “Kastamonu Ağabeyleri Paneli” alt başlığıyla Kastamonu da icra edildi çok şükür.

 

Bu hayırlı hizmete vesile olan, başlatan, sürdüren Risale Akademi kurucu ve çalışanlarına binlerce kez teşekkür ediyorum; hem şahsım, hem şehrim, hem hayatta olan, vefat eden bütün Nur talebesi ağabeylerimiz adına..

 

Böylesi bir organizasyona dahil olmaktan dolayı da Rabbime hamd, adam yerine koyup dahil eden ağabeylerime şükranlarımı arzediyorum.

 

Bu tür organizasyonlarla, dışardan izlemek dışında hiç tanışmamış, neyin nasıl olması gerektiği konusunda birikimi, tecrübesi olmayan, iyi niyetinden başka sermayesi olmayan biri olarak faydam mı dokundu, zararım mı bilemiyorum. Gündelik işler, ailevi, sosyal hayata ilişkin mes’uliyetler, aksatılmaması gereken görevler.. Az zamanda çok iş yapma gereği.. 

 

Bunca darlık içinde ruhumu daraltan başka başka saikler.. Mükemmeliyetçi hissiyatım… Ve asıl önemli neden; bu şehirde, Nur Hizmetinde yaşanan, fetret devrinin izlerinin kapanmasına, zihinlerde ve gönüllerde açılan yaraların tamirine vesile, keffaret olacak bir anma beklentim…

 

Bu beklenti hem beni, hem de Ankara'da bu işin mutfağında çalışan, bu programın asıl sahibi, fikir babası, omurgası, beyni mesabesindeki ağabeylerimizi sanıyorum oldukça yordu. En zor panel; “Kastamonu Ağabeyleri Paneli” oldu derlerse inanırım. Hepsinden teker teker özür dilerim, ayrıca yorduğum için..

 

Program akışı içersinde konuşmaların hemen öncesinde izlettirilen, hem metin, hem görsel, hem seslendirme açısından çok güzel hazırlanmış olan belgesel, pek çok kişi gibi beni de göz yaşlarına boğdu.

 

Panel davetiyesine, ev ve program sahipleri arasına lutfedip adımı koyan ağabeylerimiz, açış konuşması için bize de söz verdiler. Belgeselin vesile olduğu duygu yoğunluğunun etkisinden kurtulup toparlanamadan konuşmaya geçmek çok zor oldu. Hazırladığım metni okumakta mümkün olmadı, duygularımın seline bırakmak zorunda hissettim kendimi.

 

Üstadımızın tesbitiyle, hisler, aklın mizanlarına tabi olamıyor. Hislerine mağlup olan insan, bazen istemese de üzüyor, üzdüğü için kendisi de ayrıca üzülüyor.

 

Sözlerim sitem yüklü oldu. Sitemi hak etmeyenlere sitem ettim. Hiç gelmeyenlere değil, düşünüp, dert edinip gelenlere sitem ettim. Sitem etme hakkı olan biri olduğumu düşünmekle de hata ettim belki. Evimize gelen misafirlerimizi, ev sahipliğine yakışmayan bir tavır sergileyerek üzdüm, kırdım maalesef. Ayrıca, böylesi organizasyonlar, umuma açık alanlar sitem yerleri değil. Ve tenkidcilik hoş değil, tenkid kapısını aralamak hoş değil, hizmetimize muvafık  değil.

 

Bütün bunları bildiğim halde, o duygu yoğunluğu, adeta sinir boşalmasına neden oldu ve konuşmam boyumu aşan, haddini aşan bir konuşma oldu.

 

90 yaşına geldiği halde hizmet adına, vefa adına, Üstadımız ve burada Üstadımıza, Nurlara pervane olmuş muhterem ağabeylerimizi anmak, tarihe not düşmek, gönüllere yeniden nakşetmek adına, ta Urfa’dan kalkıp gelen Badıllı Ağabeyimizin huzurunda söz söylemek hiç haddimiz değilken biz söz söylemenin  ötesine de geçtik.

 

Asıl dert çekenlerin, bu hizmetin çilesini çekenlerin çektiklerinin milyonda birini  bile çekmemiş olmamıza rağmen, dertlenmek, dertli dertli söylenmek bizim haddimiz olamazdı.

 

Böylesi hayırlı bir hizmetin, paneller serisinin sadece birine ucundan iştirak edip, sıkıntılara katlanamayan biri olarak, bu hizmetlerin ne kadar zor şartlarda, ne tür zorluklar aşılarak yapılabildiğini görüp o ağabeylerimizi ayakta alkışlamak, alkışlatmak gerekirken sitem etmek, sitemi onlara etmek büyük bir ayıptı; onu da yaptık.

 

“Dar düşünceler, dar görüşler..” diyordu Üstadımız. Ruhumuz dar, gönlümüz dar, ufkumuz dar.. Terazimiz o kadar ağır sıkleti çekemedi. Çekemediği yükü bir mikyas sayıp, çekenin halini anlamadan, ruhlarının, ufuklarının, hamiyetlerinin genişliğini anlayıp takdir edemeden konuştu, takdir yerine tenkid etti bu garip.

 

Ama biliyorum onların engin yürekleri bizim nazımızı da çeker, pek çok derdi yükü, kahrı çektiği gibi..

 

Biz anlamadık onların halinden ama onlar bizim halimizden anlar, affederler. Öyle ümit ediyorum.

 

İsmail Benek ağabeyimizin bahsettiği (bahsetmediği) zorluklara rağmen, hayırlı niyetler; hayırlı hizmetlere, hayırlı neticelere inkılap eder ve ediyor inşallah. 

 

Son olarak, bu süreçte tanışma şerefine erdiğim, gayretlerine, sabır ve tahammüllerine şahitlik ettiğim, Risale Akademi kurucularından, hamiyet, gayret sahibi, dert sahibi, dirayetli İsmail Benek ağabeyimize..

 

Kastamonu Ağabeyleri Panelinin yükünü en çok çekenlerden biri olarak gördüğüm Mehmet Şahin ağabeyimize ve oğulları programın video kaydını da yapan doktor Ahmet Şahin kardeşimize..

 

Yüzyüze tanışamasakta telefonla irtibatlaştığımız, belgeselin, afişlerin vb  hazırlanmasında en fazla emeği geçenlerden olduğunu öğrendiğim Fatih Karaşahan kardeşimize..

 

Belgeselin metnini yazan Turhan Salcı ağabeyime..

 

Panelimizi manen himaye eden, destek veren, Üstadımızın talebe ve varislerinden Abdullah Yeğin ağabeyimize..

 

Panele ta Urfa'dan kalkıp gelerek, o yaşına rağmen onca sıkıntıya katlanarak iştiraki ile şereflendiren, Üstadımızın hayatta olan talebelerinden, övmeye bile haddimiz olmayan   Abdülkadir Badıllı ağabeyimize.. 

 

Isparta’dan kalkıp gelen Prof. Dr. Himmet Uç hocamıza..

 

İstanbul'dan gelen İhsan Atasoy ağabeyimize..

 

Mehmed Feyzi Ağabeyin ders halkasında yetişmiş, feyz almış hocamız, hattat, ebruzen, yazar Rafet Küllüoğlu hocamıza..

 

Panele hazırlık aşamasında bizi cesaretlendiren, destek olan, yol gösteren; programdan sonra tebriklerle, başka başka program beklentilerini ifade ederek sevindiren, cesaretlendiren; yapıcı, yol gösterici eleştirilerde bulunan tüm dostlara…

 

İslam kardeşliği hukuku hatrına, Üstadımıza muhabbetleri hatrına bizi yalnız bırakmayan diğer cemaat ve sivil toplum kuruluşları adına programımıza teşrif eden İlim Yayma Cemiyeti başkanı Hasan Yetişken, Ensar Vakfı başkanı Abdullah Yılmaz ağabeylerimize ve diğer üyelerine, temsilcilerine..

 

Sendika temsilciliklerine, Osman Barışoğlu ve Ertuğrul Kaba hocalarıma ve ekiplerine.. Müsiad Kastamonu şubesi yetkililerine.. 

 

Hem iştirakleri hem konuşmaları nedeniyle Belediye başkanımız Sayın Tahsin Babaş’a.. Kastamonu Üniversitesi Rektörümüz Sayın Prof. Dr. Seyit Aydın hocamıza..

 

İdari, mülki erkandan iştirak eden büyüklerimize, telgraflarla tebriklerini ileten Milletvekilimiz sayın M. Gökhan Gülşen’e, Yozgat milletvekili sayın Sadir Durmaz’a..

 

Programdan önce ve sonra haber yaparak bizi destekleyen, duygularımızın halkımıza ulaşmasına aracılık eden yerel basınımıza. Ankara dan gelip panelimiz hakkında ilk yazı,  yorum ve fotoğrafları tüm Türkiye'ye ulaştıran muhterem ağabeyimiz Dursun Sivri'ye..

 

Davetimize icabet eden, edemediği için üzüntülerini ifade eden, hazırlık aşamasında yeterince destek olamadığı için derin üzüntülerini ifade eden, bundan sonra daha güzeli için sonuna kadar gayret göstereceğini, destek olacağını açık yüreklilikle ifade eden  tüm dostlarımıza, kardeşlerimize, büyüklerimize.. 

 

Panel esnasında misafirleimizi canı gönülden karşılayan evlatlarım Rumeysa Gülçiçek, Yusuf Salih; yeğenlerim Kağan, Fatih, Elifnur, Sevdenur, çocuklarımın arkadaşları Sena Betül, Bengül yavrularımıza..  

 

Ve adını sayamadığım herkese  sonsuz teşekkürler ediyorum.

 

İnşallah her şey daha güzel olacak, daha güzel günler gelecek. Kış ne kadar çetin geçerse geçsin, ilk çiçek görülünce bütün sıkıntılar ümide kalboluyor.

 

Daha nice hayırlı programlara vesile olması, neticelerinin hayırlı olması ümit ve duamla.. 

 

Çiçeği gördüm bin şükür...