‘Tüm geri bıraktıklarım adına sunuyorum sana esenlik ve bağlılığımı’ dedi bir mızrak boyu ötede, minnet sana yücelik sanadır.
 
‘Kabuldür’ buyurdu,
İlk yarattığım.. İlk hareket, ilk çekim, ilk yüzüm.. Seni ve ardından izleyip gelenleri her şeyi kuşatan rahmet ve bereketimle selamlıyorum.. Gizli kapılar artık sana açıktır.
 
‘Peki, ardımdakiler’ dedi, ‘senden sonrasına da’ buyurdu,
 
İzlerini silmeyeceğim.. Her gece ışıklı kandillerle bu izleri aydınlatacağım.. Her adımına bir yıldız dikeceğim..

Her söze bir rota çizeceğim.. Seni seven her yüreğe bu yolu gösteren bir sözlük takacağım.. Her harfine bir ipucu, her ipin ucuna bir kutup asacağım..
 
Her gün çağrım yinelenecektir..
 
Gökleri açacağım her yolun başında bekliyor olacağım.. ben hep en yakınım sen ise en uzak olansın..
 
Her ikinin arası sonsuzdur.. Ben tek olanım..
 
Şimdi her şey arkandadır.. Sen ve ben.. Bir de aramızda sonsuz mızrak boyu..
 
Tanıklığın kabul edilmiştir..
 
Sınırdan bir ses de bu tanıklığa tanıktır..
İşte anahtar budur.