Dalkılıç’lar eline Elmas Kılıç’lar almış,
Bu nasıl bir kılıç ki, canlara canlar salmış,
İnşikâk, ihtilâf yok, muhabbet var canlara,
Mesaj Allah’tan gelmiş, müjde tüm insanlara.
   
Hepsi vatandan, Yâr’dan, hem de serden geçmişler,
Sözler’i kendin bilip, her yana neşretmişler
Sahabe mesleğini meslek deyip seçmişler, ,
Rızâ-yı İlâhidir tek gâyemiz demişler.
 
Ayırmadan kimseyi hep Nurları sunmuşlar,
Onlardan da birçok müştakları bulmuşlar.
Mayaları çok temiz İslâm imiş öncesi,
Bizler gaflet edince bozulmuş silsilesi.
  
Hakiki İsevî’ler Kur’ana dost oldular,
Nur’ları okuyunca aradığın buldular.
İsa, Musa, Muhammed (a.s.m) hepsi Allah elçisi,
Öğütleri cihanşümul hepsi dünya incisi.
  
Dato’nun dağlarında Fermanlar kâr etmezken,
Buralar benim deyip, kimseye yâr etmezken,
Nur’lar girmiş kalbine olmuş Munis ve Muhsin,
Bitmiş aralarında, kavga, gürültü ve kin.
   
Evlâdını göndermiş Nura pervane olsun,
Onun vasıtasıyla hane Nurlarla dolsun.
Dönmüş gelmiş evine parlatmış tüm haneyi,
Onlara takdim etmiş ihsân-ı şâhâneyi

Orda Kuba, burda Sultanahmet, ilk mabed,
Sanki yeni yayılıyor, parlıyor İslâmiyet,
Dinleri değişiyor isimleri değişiyor,
Ne büyük bir inkılâb ne büyük bir saadet.
  
Hızlanmış bir eğitim orda hüküm sürüyor,
Sempozyum, panellerle Nur kervanı yürüyor,
Stadyumlar, meydanlar birer mescid oluyor,
Nurlar şahlanmış artık, kör gözler de görüyor.