Beşinci Lem’a

¹حَسْبُنَا اللهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ âyetinin gayet mühim bir hakikatini on beş mertebe ile beyan edecek bir risale olacaktı. Fakat hakikat ve ilimden ziyade, zikir ve tefekkürle münasebettar olduğundan, şimdilik tehir edildi. Çendan On Birinci Lem’a olan “Mirkatü’s-Sünnet ve Tiryaku Marazi’l-Bid’a” namındaki gayet mühim bir risale, Beşinci Lem’a namıyla, bidâyeten yazılmıştı. Fakat o risale, on bir nükte-i mühimmeye inkısam ettiğinden, On Birinci Lem’aya girdi, Beşinci Lem’a açıkta kaldı.

Dipnot

1 : [حَسْبُنَا... ve لاَحَوْلَ...cümleleri] Hazret-i Üstadımız, Yirmi Dokuzuncu Arabî Lem’anın Altıncı Babının haşiyesinde, bu iki cümle hakkında, “Bu iki mübarek kelâmın merâtibi, ilimden ziyade fikir ve zikir olduğundan, Arabî zikredildi” diye beyanda bulunmaktadır. حَسْبُنَا اللهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ (“Allah bize yeter; O ne güzel vekildir.” Âl-i İmrân Sûresi, 3:173) âyetinin hakikatine dair Dördüncü Şua olarak Hasbiye Risalesi namıyla sonradan Türkçe telif edilmiştir. Hz. Üstadın Hizmetkârları