Yeni bir dile ihtiyacımız var:
İktidar diline, muhalefet diline, baskı, zorbalık, hâkimiyet diline değil.

Yeni bir lisana ihtiyacımız var:
Sevgi, muhabbet, merhamet, istişare lisanına.
Dostluk diline,
Birbirimizi anlama, birbirimize hüsn-ü zanla bakma lisanına.

Yeni bir konuşma tarzına ihtiyacımız var:
Rekabetle, başkasını kötülemekle, insanları aşağılamakla değil.
Anlamaya ve anlamlandırmaya çalışmakla.
Farklılıklara saygı duyarak,
Başkasının bakış açısıyla da bakmaya çalışarak,
Tek doğru benimki anlayışından sıyrılarak.

Yeni bir tevazuya ihtiyacımız var:
Öncemizin bir damla su, sonramızın bir karış toprak olduğunu bilmeye,
Kul olmanın dışında elimizde hiçbir şeyin olmadığını,
Bizim gibi görünen her şeyin, O’ndan olduğunu,
Kulluğun gurura değil, tevazuya, eğilmeye,
Hüzne sebep olduğunu bilmeye.

Yeni bir düşünce şekline ihtiyacımız var.
Daima Allah bizimledir diyen,
Her amelimizin hesabını O’nun karşısında vereceğimizin bilincinde.

Yeni bir şevke ihtiyacımız var:
Allah adına işleyen, Allah adına başlayan,
O’na kul olmanın heyecanını yaşayan.
Seçilmiş varlıklar olmanın doyumsuz anlamını tadan.

Yeni bir güzelliğe ihtiyacımız var:
Allah adına gören gözlere.
Allah adına bakan gözbebeklerine.
O’nun adına bakıp her şeyi güzelleştirmeye,
Her güzeli O’ndan bilmeye.
“Allah güzeldir, güzelliği sever.”
O güzelle güzelleşmeye,
O güzelle çirkinlikleri yok edip, her şeyi güzelleştirmeye.

“Benim susmam fikir, konuşmam zikir, bakışım ibret bakışıdır” diyen,
 Peygamber’i anlamaya, yaşamaya, hissetmeye, içselleştirmeye ihtiyacımız var.

Kalp aynamızı cilalamaya, parlatmaya ihtiyacımız var.
Bin yıldır biriken tozları silkip atarak,
“Kalpler ancak O’nun zikriyle tatmin olur” anlayışıyla,
Zikri aklımıza, gözümüze, gönlümüze,
Ruhumuza, tefekkürümüze ufuk eyleyerek.

Bu dünya ve dünyevilerle, masivayla,
Sadece zihinsel düzeyde baş edemeyeceğimizi bilmeye ihtiyacımız var!

O zaman Rabbimize ihtiyacımız var.
O’nun güzel isimlerine,
O’nun güzel sıfatlarına,
O’nun rahmetine, bereketine…

Zira O şöyle demişti;
“Onlara söyle ki,
Ancak Allah’ın lütfüyle,
Ve rahmetiyle ferahlansınlar.
Bu onların dünyada toplayıp durduklarından daha hayırlıdır.”

O zaman dünyada toplayıp durduklarımıza,
Peşinden koştuklarımıza,
Uğruna aklımızı, gönlümüzü, ruhumuzu kaptırdıklarımıza ihtiyacımız yok.

Sadece O’na ihtiyacımız var.
Rahmetine, lütfuna.
Marifetullaha…