Yardıma muhtaç, Yirmi beş Milyon,
Birleşmiş Milletler, sen ne yapıyon!
 
Yardıma muhtaca, kapı kapıyon;
Allah sizlere, hesap sormaz mı? 
 
Ey Dünya İnsanı; Bu da bir İnsan,
Hâlini görüp, yanmaz mı Vicdan.
 
Vicdansız insana, denir mi İnsan;
İnsanlık ki; Ondan firar eylemiş.

 
Ban Ki-Mun söyler, dinler Ban Ki-Mun,
Sadece Başkanlık mı; Senin konumun,
Yok mudur diyecek bir tek yorumun,
Bir Ehl-i İnsaf, başa gelmez mi?
  
Şikâyet değil, Çâre olsana,
Milletin derdine derman bulsana,
Ayrılıp gitmekte, Fazilet Sana,
Boşuna işgal etmek; uygun olur mu?

Nerede pelesenk İnsan Hakları,
Görmezler perişan bunca Halkları,
İnsanlıktan mahrum bu Frenkleri;
Sarsıp uyandırsak, acep olmaz mı?
 
Hakkıdır Ülkemin artık Başkanlık,
Kovduklarınıza, biz kucak açtık,
Hakları için bunca savaştık,
Hakkımızdır artık, Başkanlık bizim.
 
Verin bize, görün; nasıl yapılır,
Bunca yanlıştan, nasıl sapılır,
Her Mazlum, bir ümîde kapılır,
Bunlar Merhametli, yaparlar diye.
 
Bizim yaptığımız; sizden farklıdır,
Verdiğimiz bizim; Allah Hakkıdır,
Yardımlarımız ki; çok sevaplıdır,
Beceremez bunu; İnsan Hakları.
 
Özümüzdür bizim yardımseverlik,
Âdetimiz; Yoldakine yarenlik,
Milletin Gönlünde, sonsuz derinlik,
Açılır mağdura; Kapılar gibi.