Hülya YAKUT
Vurgun gibi
Bir kadın ağlamakta, çığlığı hicran dolu,
Yüreği çırpınıyor, feryadı sitem dolu.
Hani benim kardeşim?... Bacılarım nerede?...
Uhuvvet zedelenmiş, muhabbet gizli yerde.
Ne güzeldi dünümüz, nur yelkenli gemimiz,
Zamanda yol aldıkça, hüsran olduk hepimiz.
Yemyeşildi sularım, dalar dalar çıkardım,
Allah-Lillâh aşkına… Yardım ediniz yardım!
Farkına varın biraz, dostluk ölüyor artık,
Birlik gitti gidiyor… Zanlar zehirli atık.
Zümrüt gibi duygular, birer beton yığını,
Yok oluyor gün be gün… Özledim nur çağını.
Bir gün pişman olanlar, ağlayıp ahlar ile,
Özür mü aranacak? Dövünün eyvah ile.
Bir anne yalvarıyor, kulak verin sesime,
Acıyın bir nebzecik, tükenen nefesime.
Yuvama ateş düştü, yanar yüreğim gibi,
Niçin? Neden? Faydasız… İnatlar demir gibi.
İhlas ortak dil idi, bizim eski yuvada,
Şimdi ise şaşkınım, hüzün eser havada.
Söylenecek çok şey var, cümlelerim tükenmez,
Vurgun yemiş gibiyim… Kalem acımı bilmez.
Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve BÜYÜK HARFLERLE yazılmış yorumlar
Adınız kısmına uygun olmayan ve saçma rumuzlar onaylanmamaktadır.
Anlayışınız için teşekkür ederiz.