34 yıl önce açılan Anadolu Camii’nde ülkemizden geçmişte Avusturya’ya giden gurbetçilerimizle, okumak için gelen öğrencilerle, Araplarla, Bosnalılarla, Pakistanlılarla ve Çeçenlerle beraber caminin lokalinde ilk orucumuzu açtık. Gurbette gerçekleşen bu iftar organizasyonları, Müslümanlar arasındaki, birliği, beraberliği ve dayanışmayı artırıyor. Ayrıca bekârlar, öğrenciler ve maddi durumu iyi olmayanların da, oruçlarını camide açmaları paylaşmanın önemini bir kez daha bizlere hatırlatıyor.

 

Anadolu Camii’nde, 150 kişiye hazırlanan iftar yemeğinde ezanın okunmasıyla beraber biz de yerimizi aldık. İftarda, Müslümanlara, mercimek çorbası, tas kebabı, pilav, salata ve hurma ikram edildi.  Orucumuzu açarken yanımda Cem Ahmet bulunuyordu. Viyana Üniversitesi’nden bir grup arkadaşıyla beraber iftara gelen Ahmet, Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler okuyor.

 

3 senedir gurbette olduğunu ifade eden Ahmet, Viyana’da Ramazan’ın keyifli olmadığını, ezan sesine bile hasret kaldıklarını söyledi. Şu anda Viyana’da değil de, İstanbul’da, Sultanahmet’te iftar yapmak ve o manevi havayı hissetmek istediğini belirten Ahmet, Ramazan’ın bitimine son bir hafta kala İstanbul’a gideceğini ve Sultanahmet’te iftar açacağını vurguladı. 5 senedir Viyana’da olan ve Ekonomi okuyan Ahmet Can Dinçer de, ailesiyle beraber iftar yapmak istediğini kaydetti. Viyana’da ilk senesi dolan öğrenci Erhan Aşçıoğlu ise, Viyana’da Ramazan olduğunun sokaklarda bile belli olmadığını, manevi havayı koklayamadıklarını, İstanbul’u özlediğini söyledi.

 

Maalesef gurbette kalan birçok kişi Ramazan’ın manevi havasını yaşayamamaktan ve ailesinden uzaklarda iftar yapmaktan mutsuz… Sıla hasreti içerisinde yanan gurbetçiler, ülkemizde Ramazan’ı yaşamak istiyor.