Depremden sonra 175 bin kişinin kaldığı konteyner kentlerin büyük bir kısmı kaldırıldı. 55 aile ise halen konteynerde yaşıyor. Maddi imkanları kısıtlı olduğu için 3 yıldır konteyner kentte kalmaya devam ettiklerini belirten Özgül Toprak, dünyada bir çok gelişme olmasına rağmen ilkel şartlar altında yaşadıklarını söyledi.

 

Van’da 23 Ekim 2011 tarihlerinde meydana gelen ve 604 kişinin hayatını kaybettiği depremin yaraları hala tam olarak sarılamadı. 7,2 büyüklüğündeki depremde toplam 8 bin 500 bina yani 41 bin konut hakkında yıkım kararı verildi. Van Afet ve Acil Durum (AFAD) Müdürlüğü, şehir merkezinde acil yıkılması gereken kamu binaları, hastaneler ve büyük siteleri yıkıp enkazlarını kaldırdı. Ancak aradan 3 yıl geçmesine rağmen halen yıkılması gereken çok sayıda bina var. Van'ın işlek caddelerinden olan 2 Nisan Caddesi üzerinde bulanan Kupik Sitesi bunlardan biri. Ev sahipleri yıkım için anlaşamadığından dolayı bina mahkemelik. Dava sürecinden dolayı yıkılamayan bina etrafa tehlike saçıyor.

 

55 AİLE KONTEYNERLERDE

Depremden sonra 175 bin kişinin barındırıldığı konteyner kentler, konutların teslim edilmesinin ardından boşaltıldı. Maddi imkanı olmayan bazı aileler ise konteyner kentlerde kalmaya devam ediyor. Bu ailelerin bir kısmı Van Valiliği tarafından sağlanan kira yardımıyla konteyner kentten taşındı. Devletin kendilerine sosyal konut imkanı sağlaması gerektiğini ileri süren 55 aile Anadolu Konteyner Kenti’nde kalmaya devam ediyor.

 

KONTEYNERLER ÇÖKMEYE BAŞLADI

Kendileri için hala çözüm üretilmediğini belirten Özgül Toprak, dünyada bir çok gelişme olmasına rağmen ilkel şartlar altında yaşadıklarını söyledi. Konteynerlerin çökmeye başladığını, bir kışı daha kaldıramayacağını aktaran Toprak, "Devlet bize bir çare bulsun. Buradaki vatandaşlara yardım etmeleri için sanatçılara, hayırseverlere sesleniyoruz. Küçük bir ev onlar için bir şey ifade etmez. Buradaki yetkililer buraya gelerek bizim sıkıntılarımızı dinlesin. Çocuklarımız büyük sıkıntılar yaşıyor. Eğitimleri aksamasın diye onlara kütüphane kurduk. Ama biz bir yıl daha burada kalmak istemiyoruz." diye konuştu.

 

KONTEYNERDE KALMAK İSTEMİYORUZ

Depremin üzerilerinde çok büyük acılar bıraktığını, evsiz kaldıklarını, hala depremin acılarını yaşamaya devam ettiklerini dile getiren Toprak, "Çünkü sokaktayız. Evimiz yok. Çocuklarımız yeteri kadar eğitim alamıyor. Çocukları kendi odası için ağladığı zaman anne babalar buna nasıl katlanır? Biz alıştık artık. Bir yıl daha konteynerde soğukta kalmak istemiyoruz. Yetkililerin bize yardımcı olmasını bekliyoruz." dedi.

 

3 yıldır konteynerde yaşamaya çalıştığını belirten İbrahim Hakkı Ceylan, akciğerinden rahatsız olduğunu ifade etti. Asgari ücretle çalıştığını aktaran Ceylan, “İstediğimiz valilikten birer tane TOKİ evi versin. Burada gerçekten mağduruz. Konteynerler benim sağlık açısından çok tehlikeli ama mecburum. Bize bir çözüm bulanana kadar burada yaşayacağım.” diye konuştu.