Risale Haber-Haber Merkezi

BEDİÜZZAMAN’IN SON 60 GÜNÜ

1977’de Hakkın rahmetine kavuşan, Bediüzzaman'ın yakın talebelerinden ve l943'de Denizli, l948'de Afyon hapislerinde onun çile arkadaşı olan Atabeyli, mutlu bir insan, güller beldesinin gülü, manevî derecesi yüksek bahtiyar bir velî, Nur Fabrikasının has bir mensubu, ihtiyarların genci, Tahirî Mutlu Bediüzzaman’la geçirmiş olduğu son günlerini anlatıyor:

“1960 yılında Isparta’da Üstadın evindeyiz. Üstadla beraber Ramazan-ı Şerifin birinci günü Bayram filan camiye gittiler. Ben evde kaldım. Üstad dedi; ‘Namaz kılacağız beraber.’ Biz çok sevindik elhamdülillah Üstadla beraber teravih kılacağız diye. Üstadla beraber namaz kılmak ne demek yani?.. Öyle seviniyoruz ki…

“Evin bir odasında Üstad kalıyor, birinde biz kalıyoruz, birini de cami olarak kullanıyoruz. Neyse Üstadla namaza durduk. Farzda imam oldu. Sünneti kıldık. Üstad bana; ‘Geç bakalım.’ dedi. Peki dedik geçtik imamlığa. Biz Üstad’a imam olacağız teravihte… Üstad Hazretlerine karşı ictihad olur mu hiç?.. ‘Peki’ dedik ve geçtik biz imamlığa. Allah kabul etsin böylece 11 gün beraber namaz kıldık. Ondan sonra Üstad rahatsızlandı. Cemaatle beraber namaz kılamadık. O kendisi yalnız kılardı. Arkasında hiç teravih kılamadım. Ben Elemtere’den itibaren on sureyi ağır ağır okuyordum Üstad yetişsin diye.”

Kaynak:
Ağabeyler Anlatıyor-1, Ömer Özcan, s: 368, Haziran 2007, 5. Baskı, Nesil Yayınları