Tüm Dünya gördü Türk’ü, Yiğitlik Âbidesi,
Öyle bir direniş ki; Bir Şehadet Müjdesi.
Meydan okudu Îmân, O gelişmiş tekniğe,
Top ve Gülle demeden, atıldı ileriye.
Etten duvar örmüşler, tankların karşısına,
Uğramamış, iz’ân, vicdan, alçaklar çarşısına.
Yattı Tankın önüne, bu cismimi ez de geç,
Dön bu yoldan Askerim, yarın olur belki geç.
Gözü dönmüş alçaklar, kıydılar sivil halka,
Cânı fedâ kılanlar, fırlayıp çıktı Tanka.
İndirdiler aşağı, gasp ettiği Tankından,
Umulmaz şamar yedi, hepsi de Türk halkından.
Sandınız Millet Koyun, eğecekler başını,
Geçen ihtilallerde, akıttı hep yaşını.
Geçti artık o günler, her ferdi bir Komutan,
Kaçacak delik arar, Şerefsiz Vatan satan.
Plan büyük, teknik ile ince-ince örülmüş,
Îmânın, tekniğe meydan okuduğu görülmüş.
Kimin için, Kime karşı yapılıyor bu darbe,
Biz sizi besliyoruz, Hazır olun dış Harbe.
Dıştakinden beklerken, sizler içten vurdunuz,
Bu muydu bizim, toz kondurmadığımız Ordumuz.
Heyhat!... Bizler aldandık, sizleri hep dost sandık,
İyi niyetimizle, sözlerinize kandık.
Nerden bilebilirdik, ikiyüzlü olduğunuzu,
Dış düşmanla birlikte, kumpas kurduğunuzu.
Satılmış şerefsizler, dış ile birleştiniz,
Ordumuzun içine; sinsice yerleştiniz.
Amma Allah şaşırttı, suya düştü planınız,
Yıllar-yılı anılacak; Hain diye adınız.
Türk Milleti ile’l-ebed payidar olacaktır,
Hainler ömür boyu, cezayı bulacaktır.
Canlara kıyanların, canları; Cellata’dır,
Ey Adalet bunları; İdamla cezalandır.