Nur Olsun

Suçluyum, yazmasam daha suçlu ve umarsız... Yazmasam her gece vebalin gelip bir tufan gibi bir kıyamet gibi sigaya çeker kalbimi!..

Ey şehit!  Ey şimdi Rahman'ın huzuruna tekbirlerle, dualarla gönderilen!.. Ey Mehmet Selim;  adaletin kahramanı... Ardında yetimler... Onlar şimdi bize senin emanetin.

Ne kara bir gündü öyle!.. Bir kabus gibi çöktü karanlıklar ülkemize! Elektrik kesintisi sanki senin şehâdetinin habercisi! Oysa ne zulumatlı zamanlardan geçmişti bu vatan; daha dün gibi taze yaraları,  hâlâ sarmaya çalıştığımız.

Beş kurşunla seni cennete uğurlarken biz, katillerin zebanilerin sonsuz misafiri! O teröristlere hayr olsun!..

Ne güzel bir tevafuk ki seninle aynı şehirde İmam Hatip okumuşuz... Zaten şehâdet haberin düştüğünde bütün kanallara içim hüzünlenmişti. Mersin İmam Hatip mezunu... Okuyunca daha bir hüzün sardı beni, neden bilmiyorum.

Yollar sana nur, kabir sana nur... Bu millet seni toprağa değil Rıdvan'a teslim etti; cennetin muvazzaf meleğine...

Elimde bir kalem, yazmamaya direniyor sanki ve mürekkep dağılıyor senin mübarek kanını temsil eder gibi... Ve ellerim tir tir... Adeta kalbimin çarpıntısı gibi!..

Zulme ve küfre kahır ve lanet kusuyorum; isyan doluyum bütün zalimlere ve beddua edeceksem ey şehit ağabey,  senin katillerine "eylemci" diyenlere bin beddua ediyorum.

Zafer Şık