Peygamber efendimiz (SAV) ashabı ile yolda yürürken bir köpek ölüsü görürler. Bir çokları yüzlerini buruştururken her şeyin güzel tarafını gören Kainatın Efendisi mealen “Ne kadar güzel dişleri var” der.

Bu hafta Kutlu doğum haftası olması münasebeti ile elimize geçen Veda Hutbesini küçük kızım ile birlikte okuduktan sonra kızım ile üzerinde kısa bir mütalaa ettik. Ardından TV’de kedi diye bir şarkı çalıyordu. Nereden nereye diyeceksiniz fakat bana bu durum Bediüzzaman Hazretlerinin kedilerini hatırlattı. Veda hutbesinin bereketi olacak.

Hazreti Üstad birçok zaman bu hayvancıklarla yoldaşlık etmiş, sütünü ve ekmeğini paylaşmış. Bulunduğu çok zor koşullarda insanların yanına yaklaştırılmadığı zamanlarda, yaklaşmaya korktuğu veya yaklaşmanın bir ücret ve bedeli (iyi bir dayak veya siciline işlenmesi) olduğu zamanlarda bu hayvancıklar Üstada arkadaşlık etmişler.

“…..yalnız ihtiyar akraba, belki insanlara arkadaş verilen ve rızıkları insanların rızıkları içinde gönderilen kedi gibi bazı mahlukların rızıkları dahi bereket suretinde geliyor. ... ki, çok defa bana kafi gelmiyordu. sonra dört kedi bana misafir geldiler. o aynı tayınım hem bana, ... derece tekerrür edip bana kanaat verdi ki, ben kedilerin bereketinden istifade ediyordum. kati bir surette ilan ediyorum, onlar bana bar değil.” (21.Mektup)

Kedi deyince Üstadın hayvanlarla yakın teması yalnızca kedilerle sınırlı kalmamış. Karıncalar ve fareler bu yakın temas ve gözlemden nasiplerini almışlar. Özelikle Medrese-i Yusufiye dönemlerinde neredeyse mutlak tecrit uygulaması yapıldığı için fareler, gardiyanlar dışında görüştüğü yegane canlılar ve can dostları olmuş.

Medrese-i Yusufiye mekanları sıkıntılı ve kimseyle görüştürülmediği için ekmeğini, suyunu ve bazen çorbasını bu hayvancıklar ile paylaşıyormuş. Bu hayvancıklar o mekanlarda kendilerinden emin olduğu yegane misafirler olmuş. Hatta bazen zehirleme teşebbüslerinde kendisine bedel, ölenler olmuş.

Yani, Üstadın etrafında kedi-fare örneğinde olduğu gibi sevgi ve barış halesi oluşuyor. Fıtratları gereği birbirlerine karşı olan veya şartlandırılmış birey ve gruplar, Risale-i Nur eczanesinden istifade ettikleri biçim ve ölçüde, bu vatan ve millet için büyük hizmetler yapabilecektir.

Bir yaşlı adam
Evinde huzur dolu
Evinde iki misafir var
Biri peynir sever,
Diğeri onu sever,
Ama yaşlı adamın evinde
Hepsi de birbirini sever,

(Şiir; hiç tarzımız olmamasına rağmen, birden gelen bir ilhan ile 7-8 dakikada yazıldı.)