Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Şuara suresi 141-159. ayetlerinde mealen şöyle buyuruyor:

141-Semûd (kavmi de) peygamberleri yalanladı.

142-Kardeşleri Sâlih onlara şöyle demişti: “(Allah’a karşı gelmekten) sakınmıyor musunuz?”

143-“Muhakkak ki ben, sizin için (gönderilmiş) emîn bir peygamberim.”

144-“Artık, Allah’dan sakının ve bana itâat edin!”

145-“Buna (bu hizmetime) karşılık sizden bir ücret de istemiyorum! Benim ücretim ancak âlemlerin Rabbine âiddir.”

146, 147, 148-“(Siz) burada (her belâdan) emîn kimseler olarak bahçeler, pınarlar, ekinler ve tomurcukları olgunlaşan hurmalıklar içinde bırakılacak mısınız (sandınız)?”

149-“(Kendi hâline bırakılacağını zanneden) şımarık kimseler olarak dağlardan evler yontuyorsunuz.”

150-“Artık, Allah’dan sakının ve bana itâat edin!”

151-“Ve o haddi aşanların (kâfirlerin) emirlerine uymayın!”

152-“Onlar ki, yeryüzünde fesad çıkarırlar ve (gerek kendilerini, gerekse çevrelerinde bulunanları) ıslâh etmezler.”

153-(Onlar) dediler ki: “Sen ancak iyice sihirlenmiş kimselerdensin!”

154-“Sen ancak bizim gibi bir insansın! Eğer (iddiânda) doğru kimselerden isen, haydi bir mu‘cize getir!”

155-(Sâlih) dedi ki: “İşte (istediğiniz mu‘cize kayanın içinden çıkan) bu dişi devedir; su içme (hakkı bir gün) onundur; belli bir günün su içme (sıra)sı da sizindir.”

156-“Ve ona bir kötülükle ilişmeyin! Yoksa (dehşeti pek) büyük bir günün azâbı sizi yakalar!”

157-Derken onu kestiler; bunun üzerine (yaptıklarından) pişmanlık duyan kimseler oldular.

158-Çünki, azab onları yakaladı. Şübhe yok ki bunda apaçık bir ibret vardır. Fakat onların çoğu îmân etmiş kimseler değildir.

159-Muhakkak ki, Azîz (kudreti dâimâ üstün gelen), Rahîm (çok merhamet eden) elbette ancak Rabbindir.