Eyüp OTMAN
Şairler hep sustular…
Şairler hep sustular, seyirciler bu hâle,
Ne yapalım sonunda; bize kaldı ihale.
“Şairleri susan Millet, öksüz kalmış bir sabi,”
Niye çıkmaz ki sesiniz; nedir bunun sebebi?
Bir ses verin derinden, kalksın Millet yerinden,
Daha ne kaybedecek, kaybolan değerinden.
Sus, sus bakalım, sus da; daha nereye kadar,
Sen sustukça kuduruyor, bîinsaf bu gaddar.
Hangi hâli beğenip, altına imza atcan,
Bu Mukaddes Davayı; Çakallara bırakcan.
Mağlup olur devamlı; muhasebeyi yapmaz,
Daima tenkit eder; Müsamahayla bakmaz.
Hükümet sanki Gavur; vurur hep insafsızca,
Biraz tetkîk eyle de; Nurlara zaman harca.
Hangi bir Hükümete, böylece sövmüş Üstad,
Her hâli bir nûmune, insaf ile dur da bak.
Siyasette ölçümüz, Güniz Sokağa ma’tûf,
O da sapıttı gitti, Nur’u mâziyle ma’rûf.
Çektiler cemaati CHP’ye yularla,
Mahkûm etti kendini, bilinmez korkularla.
Eğer Nursa Gâyeniz, Korkuya mahal yoktur,
Bakıverin tarihe; böyle bühtanlar çoktur.
Aklı, Alın başınıza, mülhide meyletmeyin,
İhtilâf ithamları; sayfada serdetmeyin.
İnsaf ile yazınız, almayınız kul hakkı,
Belki bilemezsiniz, Rızası nerde saklı.
Tüm Müslümanlar kardeş, İhvânı ahî bilin,
Kafanızdan siyaseti, şeytanlıkları silin.
Değişik ufuk açıp; Sevindirin Cemaati,
Nurcular gelin, deyip; massedin Hakîkati.
Herkes sıkı sarılsın; Adavetler son bulsun,
Ağbeyler son deminde, birlikte mutlu olsun.
Boş değildir hiçbir şey, hiç de boşa akmıyor,
Rabbimin inayeti, bize dostça bakmıyor.
Çekti üzerimizden, O İnayet Elini,
Saldı üzerimize, o iftirâk selini.
Paramparça savrulduk, Hicran ile kavrulduk,
Her birimiz, bir yana, yaprak gibi savrulduk.
Verdi Cemaat emvali, Nura münteşir olsun,
Nurları Neşir etsin, Dünya Nur ile Dolsun.
Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve BÜYÜK HARFLERLE yazılmış yorumlar
Adınız kısmına uygun olmayan ve saçma rumuzlar onaylanmamaktadır.
Anlayışınız için teşekkür ederiz.