Hülya YAKUT
Şair deyip geçmesen
Şair ruhu kırılgandır,
Hassas, ince, alıngandır,
İddiasız, sıkılgandır,
Tenha yerde ağlayandır.
Gül, dalına konsa bile,
Dikeninden sızlayandır.
Varıp konsa tülden yele,
Omuzlayıp çağlayandır.
Hoplar yürek, tek bir sözle,
Yanar-yakar…Az bir közle,
Ruhu yanar taa derineden,
Bahis açmaz, kederinden.
Şiir demek, beyan demek,
Hece hece sonsuz ilmek,
Nokta nokta, sırlı emek,
Tek derdiyse,kıymet bilmek.
Şiir demek sevda bazan,
Serzeniştir kimi zaman,
Ömür olur sarı hazan,
Acı söyler şiir yazan.
Şair ruhu ulaşılmaz,
Zor denklemdir,anlaşılmaz,
“Şiir neymiş?” alışılmaz,
Deseler de:Tartışılmaz.
Yufka olur yürekleri,
Boşa çekmez kürekleri,
Bilinmezse emekleri,
Sesli söyler dilekleri.
Sohbet bazan sözden-sazdan,
Dinden-nurdan, kıştan-yazdan,
Elem duyar bed avazdan,
İlham ise, lutf-ü Yezdan.
Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve BÜYÜK HARFLERLE yazılmış yorumlar
Adınız kısmına uygun olmayan ve saçma rumuzlar onaylanmamaktadır.
Anlayışınız için teşekkür ederiz.