Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Ankebut Suresi 16-17. ayetlerinde mealen şöyle buyuruyor:

İbrâhîm’i de (peygamber olarak gönderdik); hani kavmine şöyle demişti: “Allah’a kulluk edin ve O’ndan sakının! Eğer bilirseniz, bu sizin için daha hayırlıdır.”

“(Siz) ancak Allah’tan başka birtakım putlara tapıyorsunuz ve yalan uyduruyorsunuz. Şübhesiz ki, Allah’tan başka tapmakta olduklarınız, size bir rızık vermeye mâlik olamazlar; öyle ise rızkı Allah’ın katında arayın ve O’na kulluk edin, hem O’na şükredin! (Çünki sonunda) ancak O’na döndürüleceksiniz.” (*)

(*) “İnsanın öldükten sonra Hâlık-ı Rahmân-ı Rahîme rucû‘u (dönmesi) hakkında i‘lânât yapan Kur’ân’ın şu وَ اِلَيْهِ تُرْجَعُونَ [Ancak O’na döndürüleceksiniz] (...) gibi âyetlerinde büyük bir beşâret (müjde) ve tesellî olduğu gibi ehl-i isyâna da büyük tehdidlere îmâ vardır. Evet bu âyetlerin sarâhatine (açık ma‘nâsına) göre ölüm, zevâl ve firak (ayrılık) ve adem (yokluk) kapısı ve zulümât (karanlıklar) kapısı olmayıp, ancak sultân-ı ezel ve ebedin (ezel ve ebed sultânı olan Allah’ın) huzûruna girmek için bir medhâldir (giriş yeridir). Bu beşâretin işâretiyle kalb adem-i mutlak (yok olmak) korkusundan ve eleminden kurtulur.”

(Mesnevî-i Nûriye, Şemme, 203)