Kavga, nefret, iftira; mümin hasleti değil.
Ey Hakka hizmet eden! Yalnız Allah'a eğil.

İman ulvi hasletler kazandırır insana.
Mümin nefrete esir olup, kanmaz düşmana.

Mümin zarar etse de, der: ‘’İslam baki kalsın.’’
‘’Dine zararım olsa, Rabbim canımı alsın.’’

İslam'a hizmet eden ulvi ruhlar şad olur.
Kinle mümine zarar verenler berbad olur.

Mümin, mümin kardeşin zararına sevinmez.
Eğer haklı çıkarsa gurur ile övünmez.

Müminler bir bedenin azaları gibidir.
Hepsi bu yüce dinin hakiki sahibidir.

Dine hizmet edene, mümin duacı olur.
Manevi bir lezzeti, bu uhuvvette bulur.

Kardeşinin hizmeti mümine lezzet verir.
Kardeşlik havuzunda kin ve husumet erir.

Kardeşler arasına kim fitne saçar ise,
Bu alçak amel ile nefer olur İblis'e.

Bir mümin dikkat eder, zalimi memnun etmez.
Öfke ve husumetle tahrip yoluna gitmez.

Dua ve hoş kelamı eksik etmez dilinden.
Müminler emin olur, kardeşinin elinden.

Bütün gayreti ile mani olur nefrete.
Feda eder dünyayı, bir parça uhuvvete.

Yeter ki bu hak dine hizmet etsin kardeşler.
Sönsün ıstırap veren, küfür saçan ateşler.

Bütün iman ehline şevkle kucak açmalı.
Mümine düşmanlıktan ısrar ile kaçmalı.

İslam’ın rahmet yüzü gösterilsin beşere.
İnsanlar iman ile varsın zorlu mahşere.