Ruhunda çiğdemler çiçek mi açmış?
Billûr kâselerde  kaynıyor yaşlar,
Edeb peçe olmuş meleksi yüze,
Engin yüreğinde sevgi sınanmış.

Güzellik kaşta mı,göz de mi?Söyle;
Ruhuna aynadır,lâtif duygular,
Şefkatin o uçsuz enginliğinde,
Binlerce güzellik,binlerce sır var.

Yağız atlar gibi,haşinsin bazan
Kükremiş arslansın…Nene hatunsun,
Bir bebenin minik feryatlarına,
Şefkatli buseler konduran anne.

Habib’ e uzanan ilk el Sen idin,
Cennet’e rızanla girilir ancak,
‘Ana’lık tacıyla dururken orda,
Öpeyim elinden,’amam’sın kadın.

Öfkeler yabandır,melek kadına,
Anlayış güllerden bir demet sanki,
Kırılan kalplere,umut mızrabtır,
Ağlama,ağlama…Meleksin anne.

Hoyrat ellerde,bir dal gelincik,
Sitemsiz,nazsız,riyasız anne.
Yansanda acıdan,gülersin yine,
Dünyada,ukbada lazımsın Anne…

Bahar demlerimi çoktan yitirdim,
Ecele ecele yönüm çevirdim,
Analık  tahtında dilek diledim,
Cennet hurisi olasın anne…