Aynı elbiseyi giymeyin…

Başka elbiseniz yoksa dahi küçük değişiklikler yapın. Mesela iki gömleğiniz ve iki pantolonunuz varsa her seferinde gömleği diğer pantolonla giyin.  Aynı görüntüde görünmeyin…

Aynı şeylere üzülmeyin…

Kitlelerin yanılgısını taşımak zorunda değilsiniz. Herkesin üzüntü duyduğu şeylerde sevinilecek yönler fark edebilirsiniz. Şairin dediği gibi, “Melali anlamayan nesle aşina değiliz” diyebilirsiniz. Bazen elemde de gizli bir keyif vardır.

Aynı şeylere sevinmeyin…

Herkesin sevindikleri sizi sevindirmeyebilir. Sevinmediğiniz halde seviniyor olmak yada görünmek zorunda değilsiniz. Bazen bu sevinilecek şeylerin sorumluluğunu yada sonucunu  yada şükrünü  düşünebilirsiniz. Bunların her biri düşüncesizce sevinmelerinizi, ihtiyatlı sevinmelere dönüştürebilir.

Aynı yolda yürümeyin.

Çıkış noktanız ile varacağınız hedef değişmez olsa dahi her seferinde farklı yollar deneyin. En azından evden işe, işten eve aynı yoldan gitmeyin…

Aynı yöne yürümeyin…

İnsanların aktığı yerden akmak zorunda değilsiniz. Bu sefer tersini yapın. İnsanların gittiği yerden dönün, döndüğü yere gidin. Fark etmediğiniz ayrıntıları yakalayacaksınız.

Aynı şeye bakmayın…

Herkesin baktığı yere bakarsanız herkes gibi görürsünüz. Kendi görmek istediğiz nesneleri kaçırırsınız. Başkaları gördüğünü zaten anlatıp duruyor. Bir de sizin görecekleriniz var.

Aynı sözleri telaffuz etmeyin…

Bu konuşma tarzınıza dolayısıyla düşünce dünyanıza sınır getirir. Aynı düşüncenizi her seferinde farklı cümlelerle dillendirin. Zenginliği fark edeceksiniz.

Aynı kelimeleri kullanmayın…

Kelimeler düşüncelerinizin sembolleridir. Her kelime bir anlam yüklenmiştir iç dünyanızda.  Birbirine benzeşen kelimelerde dahi farklılıklar vardır. Benzer kelimelerin her birinde, ayrı bir koku, ayrı bir çağrışım ayrı bir lezzet vardır.

Aynı soruları sormayın…

Sormak öğrenme ihtiyacından gelir. Sormak bilgiye duyulan iştihadır. İnsan sorabildiği kadar cevap alır bu hayatta. Sorularınız kadar bilgi sahibi olursunuz. Sormadan elde ettiğiniz bilgilerin istimali de istikbali de yoktur.

İstimali (kullanma) bilerek kullandım. Hayat boyunca kullanmayacağımız bilgileri taşımak kadar bize zor gelen bir şey yoktur. Mesela öğrenim hayatında bize öğretilen dersler…

Bir kimyacıya edebiyat ya da inkılap dersi nasıl işkencedir?..

Bir sosyal bilimciye fizik kimya formülleri ne büyük azaptır?..

İşkencenin azabın körükleyicisi ise, ikisi de hayatı boyunca bu bilgileri kullanmayacağını düşünmesidir.

Aynı şeyleri tekrarlamayın…

Aynı şeyi tekrar ifade etmek gerekiyorsa, bunu farklı kelimelerle farklı cümlelerle yapın. Yeni şeyler hayatınıza yenilik getirir, tekrarlar ise bezginlik.

Aynı şeyleri düşünmeyin…

İki de bir ‘size katılıyorum’ deyip durmayın. Kendi düşüncelerinizi, kendiniz, kendinize mahsus bir tonla ifade edin. Böyle yaparsanız aynı düşünceye sahip arkadaşlarınıza katkı sağlarsınız.

Aynı muhalefeti yapmayın…

Herkesin karşı çıkma kabul etmeme hakkı var. Siz başkalarının gerekçesiyle karşı çıkmak zorunda değilsiniz. Kabul ettiğiniz gerekçelerden başka sizin gerekçeleriniz dahası öncelikleriniz olabilir. Muhalefetinizi de kendinize özgü yapın. Gerekiyorsa sentezci tarzda da sürdürebilirsiniz bunu.

Aynı kavgayı da yapmayın…

Başkası için değil, siz inandığınız için sevin yada kavga edin. Başkaları gibi sevmek yada kavga etmek zorunda değilsiniz. Kendinize yakışır, iç tepkinize uygun karşılıklar verin. O zaman samimi ve kahraman olursunuz.

Çünkü siz insansınız. Kendi kendinize özelsiniz. Seri üretim ürünü değilsiniz. Her insanda bir dünya saklıdır. İçinizdeki dünyanın çekirdeğini yeşertin. Fidan olsun dallansın-budaklansın.

Kendiniz olmaktan korkmayın-çekinmeyin.

Kendiniz olmak kolektif beraberliklerinize sosyal hayatınıza darbe değildir. Bu durum çelişki falan da değildir. Yaratıcı bizi böyle yaratmış.

Nazım Hikmet işte burada doğru demiş:

Bir orman gibi kardeşçesine… Bir ağaç gibi tek ve hür…

Hadi kendinize bir iyilik yapın. Girin kendi kolunuza alın bir çay bahçesine götürün. Bir çay ısmarlayın ve kendiniz ile sohbet edin.