Bosna Hersek’te 8 bin 372 Müslüman’ın katledildiği Srebrenitsa soykırımının üzerinden 19 yıl geçti. Ne var ki geçen sadece zaman. Pek çok Bosnalı için acılar daha ilk günkü gibi taze… Hajrija Selimoviç, o acıyı hâlâ yüreğinin derinliklerinde hissedenlerden. Eşi ve iki oğlu, Sırp ordusu tarafından kurşuna dizilmiş. Selimoviç, eşinin mezarına gidip onun yasını tutabiliyorken, çocukları için aynı şeyi yaptığını söylememiz imkânsız. Zira katledildiklerinde biri 23, diğeri ise 19 yaşında olan Samir ve Nermin adlı erkek çocukları, daha dün babalarının yanına gömüldü. Nedeni ise kemiklerinin bu yıl belirlenebilmesi. Onlarla aynı kaderi paylaşan 175 şehit, ailelerinin onayı ile dün toprağa verildi. Cenazeler, önce binden fazla insanın katledildiği hangara konuldu. Şehitlerin akrabaları burada tabutlara sarılarak gözyaşı döktü. Daha sonra cenazeler, askerlerin ve gençlerin omuzlarında taşınarak kabristana getirildi. Cuma namazının ardından da defnedildi. Srebrenitsa Belediye Başkanı Camil Durakovic ise “Onlar, korkunç milliyetçiliğin kurbanı oldular.” dedi.

 

Hajrija Selimoviç, aslında çocuklarının gömülmesini istemediğini söyledi. Çünkü onların sadece kafalarının ve birkaç tane kemiklerinin bulunduğuna işaret eden Selimoviç, “Cesetlerin diğer kısımları da bulunur diye beklemek istedim. Ancak başka hiçbir şey bulunmadı. Biz de gömmek zorunda kaldık.” ifadelerini kullandı. Öte yandan kimliği tespit edilen 500 kişinin yakını, şehitlerinin cenazelerinin iki ya da üç kemikle gömülmesine rıza göstermedi. Sözünü ettiğimiz bu cesetler, Bosna’nın Tuzla şehrindeki bir morgda bekletiliyor. Ne zaman diğer parçalar bulunursa ya da aileler beklemekten bunalırsa o zaman da bu cesetlerin gömüleceği belirtiliyor. Uluslararası Kayıp Şahıslar Komisyonu (ICMP) Direktörü Kathryne Bomberger, yaptıkları araştırmaya göre daha bin kişinin cesedinin kayıp olduğunu aktarıyor.

 

 

Bosna-Hersek’te Srebrenitsa soykırımından kaçanların yaptığı ‘ölüm yürüyüşü’nün güzergâhını ters yönden takip eden barış yürüyüşü katılımcıları Potoçari şehitliğine ulaştı. Aralarında Türklerin de bulunduğu 5 bin kişi 3 gün boyunca 90 kilometre yol kat ederek Srebrenitsa’ya geldi. Etkinliğin organizatörlerinden Hamdiya Feyziç, 1995’te ölüm yürüyüşüyle hayatta kalanlardan. Feyziç, “Başımıza gelen soykırımı göstermek ve Bosna için hayatlarını feda eden şehitlerimizi anmak için burada olmamız gerekiyor.” ifadelerini kullandı. Srebrenitsa’ya motosikletlerle gelen grubun lideri Enver Suliç de soykırımın unutulmaması için dünyaya mesaj vermek istediklerini dile getirdi. Yürüyüşe katılanlar arasında Bosnalı Yahudilerden Zebulon Pinkas da vardı. Pinkas, Srebrenitsa’daki gibi bir şeye dünyanın müsaade etmemesi gerektiğini söyledi ve, “Benzeri durumlarda, daha hızlı bir tepki versinler ve bu kadar çok insanın acı çekmesine müsaade etmesinler.” şeklinde konuştu.