Yeri doldurulmaz!... Gibi, süslü lâflar etmeyin,
Herkesin yeri dolar, siz hiç merak etmeyin.
 
Hangi araba kaldı, şimdiye dek şoförsüz,
Şoför gider, araç kalır, bulunur bir bineni.
 
Mühim olan patlamasın, gider iken freni,
Biraz ağıt ve gözyaşı, o kadardır seveni.
 
Asıl olan, bahçenin, dalı susuz kalmasın,
Nâ-ehlân, bahçemizde, gelip de yer almasın.
 
Kalbi hûş-yâr olana, bırak tarla tapanı,
Sövdürmez; ihyâ eder, o rahmetli atanı.
 
Kimleri ihyâ ettik, bir benzeri yok diye,
Onlardan bize kalan; çaresizlik, hediye.
 
Kameti miktarınca, kıymet versen herkese,
Sonra kulak kabartmazsın, duyulan her bir sese.
 
Ehil olan götürsün, sahil-i selâmete,
Yapışsın, ayrılmasın; kanun-u adalete.
 
Ayırım yok, torpil yok, lâyık olanı gelsin,
Kullarından ziyade, insanı; Allah sevsin.
 
İhlâs denilen dava, artık sözde kalmasın,
Tatbik et her haline, nefisler uyanmasın.
 
Bırak uçurmayalım; Şeyhi, mürit olarak,
Müstebit etmeyelim, onu a’zam kılarak.
 
Hakîki istişare, ehli ile yapılsın,
Eğer bir yanlış varsa; o yanlıştan sapılsın.
 
Kimse büyük sanmasın, bu davadan kendini,
Ne dereler gördük biz; yıkıp gitti bendini.
 
Deryaya kavuşmadan, hepsi derbeder oldu,
Koca deryaya bedel, yosunlu havuz buldu.
 
Bekler ki o havuza, hep eneler atılsın,
Müteaffin suyuna, misktir diye batılsın.
 
Sular artık kaynaktan, fışkırıyor durmadan,
Zamanı gelmiştir ki; şaha kalkar vurmadan.

Yeni hâl dedi herkes, yeniliktir revaçta,
Gençleşen Ayat’ıyla, Yüce Kur’an miraçta.
 
Şimdi O’nun tefsiri, hükmediyor her yanda,
Dertlere derman oldu, tüm ahval-i cihanda.
 
Bayramımızdır bizim, birlikte yâd edelim,
Omuz, omuza verip, gelin halay edelim.