Zeylin Üçüncü Parçası

 

Haşir münasebetiyle bir suâl: Kur’ân’da mükerreren

 

اِنْ كَانَتْ اِلاَّ صَيْحَةً وَاحِدَةً (1) hem وَمَاۤ اَمْرُ السَّاعَةِ إِلاَّ كَلَمْحِ الْبَصَرِ (2) fermanları gösteriyor ki, haşr-i âzam bir anda, zamansız vücuda geliyor. Dar akıl ise, bu hadsiz derece harika ve emsalsiz olan meseleyi iz’an ile kabul etmesine medar olacak meşhud bir misal ister.

 

Elcevap: Haşirde ruhların cesetlere gelmesi var; hem cesetlerin ihyası var; hem cesetlerin inşası var. Üç meseledir.

 

BİRİNCİ MESELE

 

Ruhların cesetlerine gelmesine misâl ise, gayet muntazam bir ordunun efradı istirahat için her tarafa dağılmışken, yüksek sadalı bir boru sesiyle toplanmalarıdır.

 

Evet, İsrâfil’in borusu olan sûru, ordunun borazanından geri olmadığı gibi, ebedler tarafında ve zerreler âleminde iken, ezel cânibinden gelen, (اَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ (3) hitabını işiten ve قَالُوا بَلٰى (4) ile cevap veren ervahlar, elbette ordunun neferatından binler derece daha musahhar ve muntazam ve mutîdirler. Hem değil yalnız ruhlar, belki bütün zerreler dahi bir ordu-yu Sübhânî ve emirber neferleri olduğunu kat’î burhanlarla Otuzuncu Söz ispat etmiş.

 

1) “Kıyamet işi, tek bir sayha ile olacak!” Yâsin Sûresi, 36:29. 

2) “Kıyâmetin gerçekleşmesi ise göz açıp kapayıncaya kadardır…” Nahl Sûresi, 16:77. 

3) “Ben Sizin Rabbiniz değil miyim?” A’raf Sûresi,7:172. 

4) “Onlar da ‘Evet!” diye ikrar etmişlerdi.” A’râf Sûresi, 7:172.