Ülkemize, Şehrimize ve bizlere gelmişler, 
Bunlar kimler imiş?... Genç Akademisyenler.
 
İhsan Kasım Tabiriyle; Bu Nurları, Yiyenler,
Olmadılar sadece; Güzel, deyip, seyredenler.
 
Açtılar kapağını, tattılar, tattırdılar,
Böylece tarifini; anlayıp, yaptırdılar.
 
Balı tarif etmek; terkibini bilmek değil,
Kapağını açmadan; karşıdan görmek değil.
 
Açacaksın kapağını, yidirecen özenle;
Damağında kalan tadı; hissedecen güvenle.
 
Kur’ân nedir; bilirsiniz, Âyetin manâsını;
Derk etmez hafızamız, asıl hülâsasını.
 
Manâda derinlik var, içine dalmak gerek,
Derindeki o gevheri; özenle almak gerek.

Araştırın, anlayın, vâkıf olun Hakîkate,
Siz de; bir şeyler katın, bu çok Kudsî Hizmete.

 
İlm-i Kur’ân Hükmederse, anlarsa hece-hece,
Son bulur bu vahşetler, Barış olur, gündüz-gece.
 
Silâh susar, Kalem; Hükme, Hâkim olur Hikmetle,
Ulemâ, Ümerâ, mâbeyninde; Sulh olur suhuletle.
 
Yayılır bu Hakîkat, tüm Âlem-i İslâm’a,
Parlak bir güneş doğar, bu çilekeş İhvana.
 
Kardeş-kardeş sarılır, incitmez yekdiğerini,
Anlamalı, o da artık; Kardeşliğin değerini.
 
Ne Avrupa Zâlimi, ne de Asya Münafığı,
Karartamazlar artık, aydınlanmış şafağı.
 
Tüm Dünyadan gelmişsiniz, Nurun doğduğu yere,
Gördüğünüz, Duyduğunuz, değer katsın, değere.
 
Daha çok çalışınız, Dünyanın ömrü kısa,
Aramayın bir kürsü, kendinize bir masa.
 
Anlatın her bir yana, üstüne basa-basa,
Hakîkat Kur’ândadır, yok başka Anayasa.
 
Risale-i Nurları, massedin; satır-satır,
Açın idrâkinizi, Mevlâm neler yaratır.
 
Nurun Akıncıları, Öncüleri sizsiniz,
Nurları tevzî’ için; vazifelilerisiniz.
 
Yolunuz açık olsun, Şevk olsun bineğiniz,
Biz sizden memnun kaldık, seneye de geliniz.