Sevgili kardeşim Cezerî’ye ….

Beni çağırmışsın Molla cezerî
İcabet eyledim, meydan’a geldim
Iraz, Otman,Kılıç bir de Kanunî
Baktım da meclis-i merdan’a geldim

Atışmayı bilmem, âşık değilem
Pilavın yanında kaşık değilem
Gül müyüm ki hergelene eğilem
Yine de bülbül-i mestana geldim

Gerçek adın meçhul, derler Cezerî
Cehlimi bağışla sen bundan geri
Şiiri terk ettim ben çoktan beri
Naz yapmayı sevmem, seyrana geldim

Evet şiir yazdım ben bir zamanlar
Kalpte ateş vardı, serde dumanlar
Derdime ortak oldu ummanlar
Anınçün yol bulup ummana geldim

Geldim amma halden anlayan yoktu
Derdimi söyledim dinleyen yoktu
Benimle birlikte inleyen yoktu
Sanki karpuz dolu bostana geldim

Yandık da aşk ile kül olup gittik
Küllerden doğarak gül olup bittik
Şiirden öteye yol bulup gittik
Dillerin sustuğu cihana geldim

Kadir kıymet bilinmiyor dünyada
Bülbüller sustu da etti elveda
Seferiden selam, cümle üstada
Baharı beklerken hâzâna geldim.