Çok dağıldık…
Da…
Top(Ar)lanmaya vakit kalmaz, diye korkuyorum.
***
Çok yoruyorlar bizi.
Gereksizinden hem de...
Ufacık yüreğimiz buna dayanamaz.
***
Mevsimleri unutturuyorlar.
Gecenin gündüzün içinden geçerken; hangisi gece hangisi gündüz; bilmiyoruz!
Bu kadar olur mu? Olur. Oluyor, işte!
***
Neler mi oluyor?
Hepimiz aynı çemberden/çelmelerden geçiyoruz/geçemiyoruz.
Bir kere her yer “işgal” edilmiş.
Yani, "İnsanlığa Geçiş"in yollarını öyle bir tıkamışlar ki…
Bakın; yıllardır uğraşıyoruz… bir arpa boyu…
***
Yani?
Yanisi şu: Hürriyetin yollarına mayın döşemişler.
Nereye, nasıl gideceksiniz?!...
***
Ne bu meselâ, hocaların bile camide istediği âyeti/hadîsi okuyamaması?
Eline tutuşturulan ve de bol “Türkçe hatalı” o yorumları hocalar asker gibi okumak zorunda mı?
Niye, bütün camiler/de kışla düzeni?
(Ben anlıyorum da… anlatamıyorum. Siz de anlıyorsunuz da…)
***
Niye, bütün okullarda öğretmenler "müfredat" diye tutturur ve/ya tutturulur?
Da... kendi bildiği gibi bir yolda yürüyemez?
(Müfredat "teferruat"mış! Niye, bu zincirleri kır(a)mayış?)
Niye, niye istediği kitabı tavsiye edemez?
On binde bir oku/yanımız varmış! İyi mi?!
***
Bu topraklarda ellili yaşlarda oturuyormuş şahsiyet/imiz?
Oturmamız/kalkmamız yani!
İsrail’de yirmili yaşlarmış!
Diplomanızı gördünüz mü?
Aldığımız diplomalar bizi cahil/gururlu/tembel yapıyormuş; duydunuz mu?
Nasıl; hoşunuza gitti mi!
İşe yaramazlığı çok mu seviyorsunuz?
Bu perişanlık/pejmürdelik hep böyle gideceğe benziyor!
Yemlenmiş/gemlenmiş/ at gözlüklü müyüz?
Hakikate “gem” vurulabilir mi!
***
Geciktiriyorsunuz.
Fazla naz âşığı bile usandırıyorsa...
Aynı yemekleri, aynı resimleri, aynı soruları/cevapları ısıtıp boyayıp…
Amaaan!