Demokrasi herkese lazım İslamiyet isteyene öyle mi?

Önemli bir kürsüden bu söz söylendiğinde fazlasıyla alkış aldığını duydum bu hale gayet üzüldüm.

Bunu söyleyenin niyetinin ne olduğunu bilmiyorum. Ancak şunu ifade etmeliyim ki, bu söz haza yanlış bir sözdür ve yanıltıcı unsurlar taşıyor. Bu sözü söyleyene ve bu söze inananlara bir çift sözüm var.

Siz hiç “Rûh-u meşrûtiyet, şeriattandır; hayatı da ondandır” (Münazarat sh. 38) sözünü okumadınız mı veya birilerinden duymadınız mı?

Yoksa siz Demokrasiyi Meşrutiyetten farklı bir sistem olarak mı görüyorsunuz?

Peki şu ifadeleri de mi okumadınız. “Hakaik-ı Meşrutiyetin sarahaten ve zımnen ve iznen dört mezhepten istihracı mümkün olduğunu dâva ettim.” (Divanı-ı Harbi Örfi sh. 25) diyor Bediüzzaman hazretleri, bu ne demektir? Hiç düşünmediniz mi?

Bediüzzaman Hazretlerinin İslamiyetten başka bir sistemi önerebileceğini mi düşünüyorsunuz? Yoksa onun yolunda giden Nur Talebelerinin önerebileceğine mi inanıyorsunuz?

Böyle bir şeye inanıyorsanız gayet yanılıyorsunuz demektir.

Ne Bediüzzaman Hazretleri ve ne de hiçbir nur talebesi İslamiyet’in dışında Allah’ın arzu etmediği bir sistemi asla tavsiye etmez. Asla kabul etmez ve asla bir geçiş süreci olarak görmez.

“İnneddine indallahil İslam.” “Allah katında en yüce din İslam’dır” ayetinin hakikatine bütün ruhu canlarıyla inanırlar. “Demek iman ne kadar mükemmel olursa, o derece hürriyet parlar.” (Münazarat sh.59) diye yapılan tespite inanmış gibi görünmezler gerçekten inanırlar.

Peki şu sual ve cevabı nasıl karşılıyorsunuz? Veya ne anlam veriyorsunuz?

“Suâl: "Ey Seydâ! İstanbul’a gittin. Bu inkılâb-ı azîmi gördün. Mühim işler içine girdin. Bize ne getirdin?"

Cevap: Müjde getirdim.

Suâl: "Müjde ne demek? Bâzılar, bize, ’Sizin için fenalık var’ diyorlar."

Cevap: Nurdan zarar gelmez; gelirse, huffâşa gelir, murdar şeylere gelir. Size, cemî kuvvetimle, yalnız Kürdistana değil, belki âleme işittirecek tarzda bağırarak müjde veriyorum ki; ’umum İslâmın, lâsiyyemâ Osmânîlerin, bâhusus Ekrâdın saadetinin fecr-i sâdıkının geldiğini, hattâ Bâşid başında görüyorum.” (Münazarat sh. 20)

Bediüzzamanın coşku ile karşıladığı ve müjde olarak sunduğu Meşrutiyet’in İslam’dan farklı bir şey olsa acaba zerre kadar ehemmiyet verir mi? İslam’ın onaylamadığı bir sistem olsa sahip çıkar mı? Dönüp bakar mı?

O Bediüzzaman ki, idamla yargılandığı bir mahkemede, "Sen de şeriat istemişsin?” Sualine beş para ehemmiyet vermeyerek ve zerre kadar çekinmeyerek, "Şeriatın bir hakîkatine, bin rûhum olsa feda etmeye hazırım. Zîra, şeriat sebeb-i saadet ve adalet-i mahz ve fazîlettir.” (Tarihçe-i Hayat sh. 53) diyen bir zattır.

Hazreti Ömer’in (RA) adaleti diye dillere destan olan sistem hangi sistemdir? Onun şemsiyesi altında Yahudiler, Hıristiyanlar ve diğer dinlere mensup insanlar şahane hür ve serbest yaşamadılar mı?

Hz. Ali (RA) bir Yahudi ile eşit şartlarda muhakeme olmadı mı? Ve o Yahudinin tüm hakları en mükemmel bir şekilde korunmadı mı? 

Misalleri çoğaltmamız mümkün.

O halde nasıl tevil ediyorsunuz? Yani “demokrasi herkese lazım ama İslamiyet isteyene” sözünden neyi kastediyorsunuz?

“İslamiyet şemsiyesi altında başkaları yaşayamaz” mı demek istiyorsunuz?

Yoksa siz de İslamiyet’i istibdata müsait bir din olarak mı görüyorsunuz?

Veya bu sözden şu anlam da çıkar mı?

“Aslında İslamiyet katı bir rejimdir, ona inanmayanlar onun şemsiyesi altında yaşayamazlar, onlara hayat hakkı tanınmaz” mı diyorsunuz?

Söylenmek istenen bunlar değilse nedir? Açıklar mısınız? Biri bana bunun manasını açıklayabilir mi?

Yoksa böyle bir söz söylenmedi de ben mi uyduruyorum?

Şayet öyleyse herkesten özür diliyorum ve bu sözü söylenmemiş kabul edeceğim. Ben de söylemedim sayın…