Bilim ve teknolojide yaşanan gelişmeler bir yandan yaşamı kolaylaştırırken, diğer yandan da bazı meslekleri olumsuz etkiliyor. Dönemin ihtiyaçlarına göre ortaya çıkan bazı meslekler de yıllar geçtikçe adeta unutulmaya yüz tutuyor. Kamu kurumu önüne kurdukları bir masa bir sandalyeden oluşan tezgahlarında daktilolarıyla dilekçe yazan arzuhalcilik de bu mesleklerin başında geliyor.

Yaz kış demeden mesleğini icra etmeye çalışan arzuhalcilerin sayısı ise giderek azalıyor. Değişime direnen bu meslek, bilgisayarların hayatın bir parçası olduğu günümüzde ayakta kalma mücadelesi veriyor.

Gaziantepli Seyfettin Yıldırım da 2 milyona ulaşan şehrin neredeyse parmakla sayılan arzuhalcilerden biri. Mesleğini küçük yaşlarda babasından öğrenen Yıldırım, tam 35 yıldır daktilosunu yanından ayırmıyor. Sabah erken saatlerde kamu kurumlarına yakın İncilipınar Mahallesi'ne gelen Yıldırım, küçük iskemle ve masasından oluşan tezgahını kurarak az da olsa müşterilerine yazdığı dilekçelerden elde ettiği kazançla ailesinin geçimini sağlıyor.

Yıldırım, daktilosunu ve baba mesleği arzuhalciliği çok sevdiğini söyledi. Babasının 40 yıl arzuhalcilik yaptığını ifade eden Yıldırım, kendisinin de ilkokul yıllarında babasının yanında mesleği öğrendiğini dile getirdi.

AA