Arkadaşlarının/ Sahabe-i Güzin’in Peygamberliğe verdiği onay

Hz.Muhammed'in (a.s.) Peygamberliğini tasdik eden imzalar-6

“Kayan yıldızlara yemin olsun ki, arkadaşınız (Muhammed), ne saptı ve ne de yanlış yola kaydı. O kendi heva ve hevesinden konuşmaz. Onun söyledikler  ancak vahiy edilen bir vahiydir” (Necm, 53/1-4).

Bedevî bir kavim ve ümmî bir muhitte, hayat-ı içtimaiyeden ve efkâr-ı siyasiyeden hâli ve kitapsız ve fetret asrının karanlıklarında bulunan ve pek az bir zamanda en medenî ve malûmatlı ve hayat-ı içtimaiyede ve siyasiyede en ileri olan milletlere ve hükümetlere üstad ve rehber ve diplomat ve hâkim-i âdil olarak, şarktan garba kadar cihan-pesendane idare eden ve Sahabe unvanıyla dünyada namdar olan meşhur cemaatin ittifakla ona iman etmeleri, ölümünden sonra da can ve mallarını, peder ve aşiretlerini onun uğrunda feda etmekten çekinmemeleri, hayatları boyunca  o sarsılmaz pek kuvvetli imanla tasdik etmeleri, eşsiz bir şahadettir.

Aslında gülü bülbülden sormak gerek. O halde Onu, Resulullah’ın büyük şairi Hz. Hassan’dan –mealen-dinleyelim:

“O öyle bir peygamber ki, çevresindeki insanların görmediğini görür.
Her yerde, her toplulukta çekinmeden Allah’ın kitabını okur.

Eğer bu gün konuşmasında gelecekten haber verse gizli bir ihbar
Onun tasdiki aynı günün kuşluğunda ya da ertesi gün gelip onaylar.”

Diğer bir bülbül-ü şeyda olan Abdullah b. Ravaha da –mealen-şöyle haykırıyor:

“Sabahlar olur olmaz, şafaklar söker sökmez, gün ağarır ağarmaz.
Allah’ın Resulü hep aramızda O’nun kitabını okur, hiç durmaz
Biz gerçeği görmez birer kör iken, bize yol gösterdi de açıldı gözlerimiz
O ne derse doğrudur, her dediği çıkacak, buna emindir gönüllerimiz.”