Bismillahirrahmanirrahim

Cenab-ı Hak (c.c), Lokmân Sûresi 20-26. ayetlerinde meâlen şöyle buyuruyor:

20-Şübhesiz ki Allah’ın, göklerde ne var, yerde ne varsa sizin hizmetinize verdiğini, hem açık ve gizli olarak ni‘metlerini size bol bol verdiğini görmediniz mi? Buna rağmen insanlardan bazısı (kendisi için), ne bir bilgi, ne (hak yolu gösteren) bir rehber, ne de aydınlatıcı bir kitab olmadığı hâlde Allah hakkında mücâdele eder.

21-Ve onlara: “Allah’ın indirdiğine tâbi‘ olun!” denildiği zaman: “Hayır! (Biz) atalarımızı üzerinde bulduğumuz şeye tâbi‘ oluruz!” derler. Ya şeytan, onları o alevli ateşin azâbına çağırıyor idiyse! (Yine de onlara mı tâbi‘ olacaklar?)

22-Hâlbuki kim, iyi bir kimse olarak kendini Allah’a teslîm ederse, o takdirde muhakkak ki en sağlam kulpa tutunmuştur. (Bütün) işlerin âkıbeti ise, Allah’a (varacak)tır.

23-(Habîbim, yâ Muhammed!) Kim de inkâr ederse, artık onun inkârı seni üzmesin! Onların dönüşü ancak bizedir; o zaman (biz de) yaptıklarını onlara bildireceğiz. Şübhesiz ki Allah, sînelerde olanı hakkıyla bilendir.

24-(Biz) onları azıcık (bir müddet dünyada) faydalandırırız; sonra onları ağır bir azâba (girmeye) mecbur kılarız.

25-And olsun ki, eğer onlara: “Gökleri ve yeri kim yarattı?” diye sorsan, mutlaka: “Allah!” diyeceklerdir. De ki: “Hamd, Allah’a mahsusdur.” Fakat onların çoğu bilmezler.

26-Göklerde ve yerde ne varsa, Allah’ındır. Şübhe yok ki Ganî (onların hiçbirine muhtaç olmayan), Hamîd (hamd edilmeye gerçek lâyık olan) ancak Allah’dır.