“Şu zamanda en mühim vazife, imana hizmettir; iman saadet-i ebediyenin anahtarıdır. Milletin kalp hastalığı, zaaf-ı diyanettir; bunu takviye ile sıhhat bulabilir.” ifadeleri ile neye ve nereye hizmet edilmesi gerektiğinin çerçevesini çizen müellif-i muhterem, bütün mesaisini iman hizmetine tahsis, tamam-ı ömrünü bunun takviye ve tahkimine sarf ve hasr etmiştir.

Afakî hizmet; “acele edip kışta gelen” üstadına ittibaen, “gaye-i hayali” gaye-i hayatı kılma niyetiyle; kendi imanını kurtarma ile kalmayıp, başkalarının imanlarını da muhafaza etme; en mühim bir mücahede olan ehl-i dalalete karşı manen mukabele edip neşr-i hakikat cihetinde yardım etme, dalaletlerin istilâsı zamanında Sünnet-i Seniyeye ve hakikat-ı Kur’aniyeye temessük edip hizmet etmedir.

Afakî hizmet; enfüste imanı tasdik, İslam’ı tatbikten sonra, hariçte hakkı teklif, hakikati tebliğ vazifesini ifaya çalışmaktır...

Afakî hizmet; olmayan imanı inşaya, olan imanı ihyaya sa’y etmektir... Afakî hizmet; Mabud-u zülcelâl ile abd-i kerim arasına giren dâhili ve harici manileri izale etmektir...

Afakî hizmet; kalb-i külliyi vicdani umumiyi hak ve hakikat, iman ve İslamiyet noktalarından ta’dil ve tashih etmektir...

Varlığın alnında Var’ın imzasına tanık olamayan, sanık olup yargılanacaklar için hidayet duasıdır; afakî hizmet.

Akıllara ilahi marifetten bir lem’a, kalplere berahin-i tevhid’den bir ziya, ruhlara şems-i nübüvvetten bir şua nakşetme davasıdır; afakî hizmet.

Alevleri göklere yükselen yangını söndürme hülyası, o yangından bir can daha kurtarma sevdasıdır; afakî hizmet.

Sureten medenî dinde lakayt, fikren mazinin en derin derelerinde yaşayanları camiye davet nidasıdır; afakî hizmet.

Cama (dünya) elmas fiyatı veren sefilleri ikaz, elması (ahiret) cam fiyatına almaya çalışan gafilleri irşad çabasıdır; afakî hizmet.

Afakî hizmet; ilahi bir asıla istinad, nebevi bir usulden istimdat ile müstakim götürülebilir ancak. Herşeyden önce asılın meşruiyeti miyarımız, usulün meşruiyeti şiarımız olmalı. Bu ise ahkâm-ı diniyeye inkıyad, sünnet-i nebeviyeye ittiba ile olabilir.  Asılın meşruiyeti hizmet için zaruriyat, usulün meşruiyeti hizmet için haciyat, meşrep tarzının mubah olması hizmet için tahsiniyat hükmündedir.

Afakî hizmeti; “Mevcuda Sahip Çıkma” ve “Vücuda Talip Olma” noktalarından tahlil edebiliriz. “Mevcuda Sahip Çıkma” hakaik-i imaniye cihetiyle cemaate, “Vücuda Talip Olma” ahkâm-ı diniye itibarıyla cemiyete tatbik edilebilir. “Mevcuda Sahip Çıkma” Ehadiyet tecellisine mazhariyet ile keyfiyeti tekmile himmet, “Vücuda Talip Olma” Vahidiyet tecellisi ile kemiyeti tezyide hizmet etmek demektir.

“Mevcuda Sahip Çıkma”, ism-i Rahim noktasından eskilerle buluşmayı (müfritane irtibat) temsil eder. “Mevcuda Sahip Çıkma”, mazide sebat etmiş ağabey ve kardeşlere kıymet ve ehemmiyet atfetmektir. Bu itibarla keyfiyet ile de ifade edebileceğimiz mevcuda sahip çıkma, “sadikun ve sabikun” ağabey ve karşdeşlere, hülasa cemaate sahip çıkmaktır. Ancak keyfiyeti takip, kemiyeti ihmal ve tahrip etmek değildir!

“Vücuda Talip Olma”, İsm-i Hakîm noktasından yenilere ulaşmayı anlatır. “Vücuda Talip Olma”, müstakbeli talep adına yeni insanlara yetişmek için kendini yetiştirme, bilenmek için bilinçlenme, yenilmemek için hikmet ile yenilenmek demektir.

Afakî hizmetin birinci hedefi rıza-yı Hak, ikinci hedefi sıfat-ı pak, üçüncü hedefi manevi ittifak, dördüncü hedefi cennete iltihak olmalıdır...

Ferdî sürur ve saadetimiz, içtimai huzur ve haysiyetimiz enfüsi ve afakî hizmetin kıvam ve kıyamına vabestedir. Hakk Teâlâ hizmet adına söylediklerimizi bilmekte yaptıklarımızı görmektedir.

Hak bilmek kulluk, had bilmek ululuktur... Hüküm Esma’nın, Kemalat yalnız Müsemma’ya aittir! Hidayet sadece O’ndan, Hadi Yalnız O’dur!